Noc świętojańską, czyli Wianki, Noc Kupały, Sobótkę, obchodzimy w wigilię imienin Jana, czyli w noc z 23 na 24 czerwca. Zbiega się ona, choć nie co do dnia, z najdłuższym dniem w roku. Najdłuższy dzień roku a zarazem najkrótsza noc to inaczej przesilenie letnie. Nie ma ono stałej daty.
W tym roku wypadło we wtorek 22 czerwca. Rozpoczęło się wtedy astronomiczne lato. NOC KUPAŁY to właśnie święto przywitania lata. W tę noc ludzie wychodzili na pola, nad rzekę , bawili się przy ogniskach wśród muzyki i tańców. Najbardziej znaną wróżbą sobótkową było puszczanie wianków. Panny na wydaniu puszczały na wodę uplecione ze świeżych kwiatów i ziół wianki. Wyłowienie wianka przez kawalera wróżyło szybkie zamążpójście. Jeśli wianek zatonął, panna nie miała szans na zamążpójście.
Podziwiajcie wianki zrobione przez pierwszą klasę Architektury Krajobrazu z materiału roślinnego ze szkolnego ogrodu. Wprawdzie nigdy nie wypłynęły na wodę, ale ich wykonywanie przypomniało nam stare zwyczaje, a to dało nam poczucie wspólnoty ze sobą nawzajem i z naturą.